Rood licht is niet overal even rood
De plaats in ons land waar je een verkeersovertreding begaat, bepaalt de straf die je krijgt. Zo verschijn je in Dendermonde altijd voor de politierechter als je een rood licht negeert, terwijl dat in Antwerpen vaak met een minnelijke schikking wordt geregeld. Dat zegt advocatenkantoor Intolaw, dat een tool aanbiedt waarmee je je straf kan berekenen.
Vlaanderen en Wallonië lijken soms twee verschillende werelden, en dat is niet anders in de rechtspraak rond verkeersovertredingen.
«Er worden veel vaker minnelijke schikkingen getroffen in Wallonië voor zaken die volgens de wet voor de rechtbank zouden moeten komen», zegt Pieter Goetghebuer, managing partner van advocatenkantoor Intolaw. «Een voorbeeld: als je 80 kilometer per uur rijdt in een zone 50, meer dan 110 in een zone 70 of meer dan 160 op de autosnelweg, dan moet je voor de rechtbank komen. Altijd. In Vlaanderen wordt dat consequent toegepast, maar in Wallonië wordt daar soms toch een minnelijke schikking voor gegeven. In Namen word je pas vervolgd als je meer dan 120 rijdt in een zone 70 in de plaats van 110. Dat gebeurt nooit in Vlaanderen. Geen idee hoe dat komt, er is in elk geval geen enkel objectief feit dat dat kan verantwoorden. We hadden zelf één extreem geval van iemand die 201 kilometer per uur reed op de autostrade en ervan afkwam met een minnelijke schikking. Pas op, het was eenmalig en kan misschien een vergissing zijn geweest.»
Eitje vs. pitbull
Een straf hangt af van het gerechtelijk arrondissement waar het feit werd gepleegd, want het vervolgbeleid van de verschillende parketten is niet overal hetzelfde. «Een rood licht negeren is een derdegraadsovertreding, maar rood is niet overal even rood», zegt Goetghebuer. «In Oost-Vlaanderen is het bijvoorbeeld heel lang de regel geweest dat het licht meer dan 3,4 seconden op rood moest hebben gestaan. Als het minder lang was, dan werd het een minnelijke schikking. Maar in Antwerpen leidt het negeren van een rood licht bijna altijd tot een minnelijke schikking. Persoonlijk vind ik het niet logisch dat je in Dendermonde bijvoorbeeld 15 dagen rij - verbod krijgt en in Antwerpen slechts een minnelijke schikking — voor exact hetzelfde feit. In zo’n klein land zou dat toch meer uniform mogen zijn.»
Intolaw ontwikkelde met de website boetecalculator.be een gratis tool die je vertelt welke boete je krijgt voor welke overtreding. Maar er is meer: wanneer je voor de rechtbank moet verschijnen, vertelt hij je ook wat je van de politierechter mag verwachten. Dat wordt bepaald op basis van de laatste tien gelijkaardige zaken bij de rechter in kwestie. «Veel mensen zijn in paniek en denken dat ze bijvoorbeeld in de gevangenis zullen belanden na een vluchtmisdrijf met alleen maar materiële schade», legt Goetghebuer uit.
«Oké, het staat in de wet dat dat kan, maar op basis van onze data kunnen we zeggen dat bijvoorbeeld in rechtbank X voor die feiten de laatste tien
keer geen celstraf werd uitgesproken. We kunnen perfect de verschillen tussen de rechters zien, al is het niet de bedoeling om rechters te gaan labelen: die is een zachtgekookt ei en die andere is een pitbull.»
Mensen vs. computers
Wie in Dendermonde een rood licht negeert, krijgt te maken met politierechter Peter D’Hondt. «Het parket van Dendermonde vervolgt door het rood licht rijden al sinds jaar en dag. Dat is een derdegraadsovertreding en dat is niet niks», zegt D’Hondt «Je kent het liedje van Freek de Jonge: ‘Geef extra gas na rood, er is leven na de dood.’ Wij, als rechters, houden rekening met alle omstandigheden van de zaak, en soms kan iemand al eens ontsnappen aan een rijverbod — maar dat hangt af van diverse factoren. Ik ga geen voorbeelden geven want anders wordt dat gepleit, uiteraard. Maar soms zijn er omstandigheden die mensen leiden tot zo’n inbreuk, en dan is het geluk dat er politierechters zijn en geen computers.»
Vol Club Brugge-stadion
«Dat je niet overal dezelfde straf krijgt, dat is een discussie over het geslacht van de engelen: wie heeft er dan gelijk? De politierechter die meer straf geeft of hij die minder straf geeft?», gaat D’Hondt verder. «Ik doe al 26 jaar wat ik doe. Tijdens mijn eerste jaar kreeg ik telefoon van een journalist die me vroeg of dat iets uitmaakte, zo streng zijn. Ik antwoordde: ‘Eén ding weet ik zeker: de manier hoe het tot nu toe is verlopen, maakt zeker niks uit.’ Er waren op dat ogenblik 3.000 verkeersdoden en intussen zijn het er maar 600 meer op jaarbasis. Reken dat maar eens uit in 26 jaar: dat is een vol stadion van Club Brugge met mensen die nu nog leven en er anders niet meer waren. I rest my case.»
